آدددددددم

خیلی بنظر دیوانه وار میاد که حدود 12 ساعت شایدم بیشتر از روزت رو در یک نقطه بگذرونی اما بازم با دور شدن ازش احساس کنی ارامشت متزلزل شده!!من بیشتر وقتم روز توی اتاقم در حال درس خوندن یا کار کردنم اما وقتی بیرون برم هم دوست دارم دیگه بعد از چند ساعت به همین نقطه ی امن خودم برگردم!اینجا دقیقا همین نقطه ای که دارم اینو مینویسم فعلا برام امن ترین جای دنیاس.که البته هیچی ثابت نیست .عوض میشه . نقطه ی بعدی کجا باشه خدا داند.. آدددددددم...

About Me آوای باد انگار آوای خشکسالیستبگذار تا بگویم تقدیر لاابالیستوقتی که قلب انسان مانند سنگ باشددنیا به این بزرگی یک کوزه ی سفالیستباید که مهربان بودباید که عشق ورزیدزیرا که زنده بودنهرلحظه احتمالیست...-----------------------------------متون اصلی ِ این وبلاگ دل نوشته های مریمی هستن.اگر مطلبی/شعری متعلق به کسی جز مریمی باشه در پایان نام نویسنده ی اثر درج خواهد شد. آدددددددم...

وقتی کار دارم هزار نفر میخوان باهام حرف بزنن .وقتمو میگیرن و نمیذارن به کارم برسم.تمرکزمو بهم میزنن چون خب منم از کار تکراریم خسته ام و تمایلم بیشتر به معاشرت هست تا یه چیز تکراری.اما حالا که نیاز دارم فقط یه نفر بیاد منو از توهم ذهنم در بیاره انگیزه ی از بین رفتمو با یه جمله تقویت کنه هیچ کس نیست. این چه وضعیه !!! خودم شخصا به سه نفر پیام دادم که بیا حرف بزنیم من یه کار یه جمله ای دارم! هیچ خری نمیاد حرف بزنه !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!واقعا چرا؟برم با استادم درد دل کنم ؟ زشت نیست ؟ بگم استاد شنیدم روش کار منو شما غلطه و من انگیزمو از دست دادم حتی نمیتونم دو خط بخونم. اصن بخونمم نمیفهمم.میشه این جملاتو بهش بگم؟؟اه .لطفا بیکار بودین دلتون حرف و زر زدن میخواست مزاحم نشنین. الان که نیازتون دارم برای یه جمله کدوم گوری هستین. آدددددددم...